De opkomst viel ten opzichte van voorgaande jaren nogal tegen, misschien wel deels omdat er tegelijkertijd een Grand Prix-toernooi werd gehouden en diverse begeleiders daar zich uiteraard niet konden opsplitsen. Dat nam niet weg dat er aan de top stevig gevochten werd om de prijzen. Men was goed aan elkaar gewaagd, waardoor een gedeelde eerste plaats voor het eerst in lange tijd genoteerd kon worden. Henk Alberts werd op weerstandspunten verslagen door Philip Westerduin, maar blijft in de race voor een derde cyclusoverwinning.

Het was een jubileumjaar voor dit toernooi, waar helaas veel mensen de weg niet naartoe hadden gevonden. En dat terwijl er in de buitenlucht niets anders te doen was dan ongewenste douches nemen, want het ging bij vlagen te keer buiten en de deelnemers zaten lekker droog.

Een prima opkomst voor het laatste toernooi van de 10e cyclus, zeker als men de uitstekende weer in aanmerking nam. Desondanks blijven de 32 houtjes een magische aantrekkingskracht hebben op de schakers... dat en het vooruitzicht van de uitreiking van de geldprijzen voor de hele cyclus natuurlijk. Ter gelegenheid van de afsluiting van de 10e rapidcyclus waren 11 spelers uitgenodigd die door de jaren heen betrokken waren (geweest) bij het organiseren van de aangesloten toernooien; vijf van hen hadden tijd om mee te doen, wat voor aanvang werd medegedeeld.

Met een uitstekende bezetting (qua sterkte, want meivakantie en het mooie weer had kennelijk veel schakers weggehouden) kon de strijd beginnen. De sfeer was opperbest en af en toe leidde dat tot wat rumoer, maar daar trokken slechts weinigen zich wat van aan. Het ging uiteindelijk om de houtjes. De eer van de thuisclub werd rondenlang verdedigd door Alexander Münninghoff, maar toen hij Marco van Straaten tegenkwam was de triomftocht ten einde. Marco liet ook verder geen steken vallen en schoof zich naar de overwinning.

Het was weer reuzegezellig in De Brink aan de Escamplaan, maar dat verhinderde niet dat de aanwezigen elkaar op het schaakbord stevig partij gaven, met soms verrassende uitslagen. Een hoofdrol was weggelegd voor Ton Bodaan (al vele jaren lid van de organiserende vereniging en in de bondscompetitie uitkomend voor SHTV). Hoewel hij een puntje moest laten liggen, wist hij toch beslag te leggen op de eerste prijs, een halfje voor Jan Douwes (De 3 Torens) en Alexander Müninghoff (DD) en daarmee heeft hij zijn kansen vergroot om voor een derde keer de cyclus te gaan winnen.

Totaal onverwacht moest de rapidcyclus van dit jaar aftrappen op een andere locatie dan oorspronkelijk de bedoeling was. De Haeghe Groep, waar Haeghe Ooievaar al jaren speelt (en in de naam van de vereniging zelfs naar verwijst) moest de garantie geven dat er ten minste 30 deelnemers zouden zijn, maar wie gewend is om eendagstoernooien te organiseren weet dat dit nooit te geven is. Even leek het er op dat het toernooi geen doorgang kon vinden, maar gelukkig bood DD haar speelzaal aan, zodat we toch konden spelen. En achteraf bezien werden die 30 deelnemers ruim gehaald.

Een enigszins magere opkomst met 34 spelers, maar daarvan waren er 20 kanshebbers voor overallprijzen. De deelnemerslijst was dan ook letterlijk topzwaar, met een handvol spelers in de 2000+-categorie. Desondanks zag Frans Pieter van den Bos kans om tot de voorlaatste ronde aan de leiding te blijven, mede omdat zijn concurrenten tegen elkaar remises ten beste gaven. De gedoodverfde kanshebbers Happel en Alberts kwamen uiteindelijk toch boven drijven en deelden de eerste plaats. Op weerstand ging de overwinning naar de voorzitter van DD.

Er kan zo langzamerhand overwogen gaan worden om de naam van de serie toernooien te wijzigen in Haagse Regen Cyclus, want opnieuw was het een druilerige dag. Altijd een goede gelegenheid voor een toernooitje, hoewel schakers altijd wel te porren zijn voor een partijtje en 34 wisten de weg wederom te vinden naar het Nationaal Schaakgebouw, waar Henk Alberts aantrad voor zijn derde toernooioverwinning op rij. De cyclus is daarmee voor hem nu reeds binnen. Het achtervolgend peloton werd geleid door Roel van Duijn, maar niemand kon de ongenaakbare speler uit Zoetermeer afstoppen.